श्री विठ्ठल
अभंग
भावें गावें गीत । शुध्द करुनियां चित्त ॥१॥
तुज व्हावा आहे देव । तरी हा सुलभ उपाव ॥२॥
आणिकांचे कानीं । गुण दोष मना नाणीं ॥३॥
मस्तक ठेंगणा । करि संतांच्या चरणा ॥४॥
तुका म्हणे फार । थोडा तर पर उपकार ॥५॥
भाविकाची आवडी देवा ।
करी सेवा निज प्रीतीं ॥१॥
हिंडे तया मागें पुढें ।
नाशी कोडे सकळही ॥२॥
घरीं दारीं वसे हरी ।
निळा म्हणे संदेह नाहीं ।
भक्तां पाही यावरीं ॥४॥
!!संत निळोबाराय !!
सुख अनुपम संतांचे चरणीं ।
प्रत्यक्ष अलका भुवनी नांदत असे ॥१॥
तो हा महाराज ज्ञानेश्वर माऊली ।
जेणें निगमावली प्रगट केली ॥२॥
चोखा म्हणें तेच ज्ञानदेवी ग्रंथ ।
वाचिता सनाथ जीव होती ॥४॥
!!संत चोखमेळा!!
सांवळे परब्रह्म आवडे या जिवा ।
मनें मन राणिवा घर केलें ॥१॥
काय करुं सये सांवळे गोंवित ।
आपेआप लपत मन तेथें ॥२॥
बापरखुमादेविवरु सांवळी प्रतिमा ।
!!संत ज्ञानेश्वर महाराज!!
राम बरवा कृष्ण बरवा ।
सुंदर बरवा बाइयांनो ॥१॥
केशव बरवा माधव बरवा ।
गोपाळ बरवा बाइयांनों ॥२॥
बाप रखुमादेविवरु त्रिभुवनीं गरुवा ।
!! संत ज्ञानेश्वर महाराज!!
द्ववादशी अभंग
माझा हा विठोबा येईल गे जेव्हां।
जेवीन मी तेव्हां गोणाबाई ॥१॥
जाऊनि राउळां तयासी तूं पाहे।
लवकरी बाहे भोजनासी ॥२॥
लवकरी बाहे भोजनासी ॥३॥
ज्ञानेश्वरा घरी असेल बैसला।
जाऊनि विठ्ठला पाहें तेथें ॥४॥
जनी म्हणे देवा चला पुरुषोत्तमा।
खोळंबला नामा भोजनासी ॥५॥
आमचा लेख कसा वाटलं हे आम्हाला कंमेंट द्वारे नक्की कळवा
|| धन्यवाद ||
Post a Comment