उंचनीच काही नेणे भगवंत। तिष्ठे भावभक्त देखोनिया
उंचनीच काही नेणे भगवंत।
उंचनीच काही नेणे भगवंत।
तिष्ठे भावभक्त देखोनिया॥ध्रु॥
दासीपुत्र कण्या विदुराच्या भक्षी।
दैत्याघरी रक्षी प्रल्हादासी॥
चर्म रंगु लागे रोहिदासासंगे।
सजन कसाया विकु लागे मांस।
माळ्या सांवत्यास खुरपु लागे॥
नरहरि सोनार घडू फुंकू लागे।
चोखामेळ्यासंगे ढोर ओढी॥
नामयाची जनी सवे वेची सेणी।
धर्माघरी पाणी वाहे झाडी॥
नाम्यासवे जेवी नव्हे संकोचित।
ज्ञानियाची भिंत अंगे ओढी॥
अर्जुनाचे रथी होय हा सारथी।
भक्षी पोहे प्रीती सुदाम्याचे॥
गौळियांचे घरी अंगे गाई वळी।
द्वारपाळ बळीद्वारी झाला॥
येकोबाचे ऋण फेडी ऋषीकेशी।
अंबऋषीचे सोशी गर्भवास॥
मिराबाईसाठी घेतो विष प्याला।
दामाजीचा झाला पाडेवार॥
घडी माती वाहे गोऱ्या कुंभाराची।
हुंडी त्या मेहत्याची अंगे भरी॥
पुंडलिकासाठी आझुनि तिष्ठत।
तुका म्हणे मात धन्य त्याची॥
।। जय जय विठ्ठले। श्री हरि विठ्ठले विठ्ठले ।।
आमचा लेख कसा वाटलं हे आम्हाला कंमेंट द्वारे नक्की कळवा
|| धन्यवाद ||
Post a Comment