अभंग २
अभंग २
जैसी गंगा वाहे तैसे ज्याचे मन। भगवंत जाण त्याचे जवळी ।।धृ।।
ज्याचे जवळी देव भक्ती भावें उभा। स्वानंदाचा गाभा तया दिसें ।। १ ।।
तया दिसें रुप अंगुष्ठा समान। अनुभवी खूण जाणती हैं।। २ ।।
जाणती हें खुण स्वात्माअनुभवी । तुका म्हणे पदवी ज्याची त्याला । । ३ । ।
।। २ ।।
तुकोबाची कांता सांगे लोकांपाशी । जातो पंढरीसी स्वामी माझा ।। धृ ।।
फुटकाच विणा तुटक्याच तारा। घाली येरझारा पंढरीसी । । १ ।।
माझ्या मायबापा बरें नाही केलें । पदरी बांधिले गरिबाच्या ।। २ ।।
माझ्या चौघी बहिणी नांदती सुखाच्या । माझी कर्म रेषा एैसी कैसीं । । ३ । ।
तुका म्हणे कांते ऐसे ना बोलावे। शरणची जावें विठ्ठलाशी । । ४ । ।
।। ३ ।।
नको देवराया अंत आतां पाहूं । प्राण हा सर्वथां जाऊं पाहें .. । । धृ ।।
हरिणीचे पाडस व्याघ्रे धरियेलें । मजलागी जाहले तैसे देवा.. । । १ । ।
तुजविण ठाव न दिसे त्रिभुवनी। धावे हो जननी विठाबाई.. । । २ ।।
मोकलोनी आस जाहले उदास । घेई कान्होपात्रेस हृदयात... । । ३ । ।
।। ४ ।।
देव माझा मी देवाचा। सत्य हिच माझी वाचा...।। धृ ।
देव पाहावयासी गेलो । तेथे देवची होवोनिया राहिलो.. । । १ । ।
देह देवाचे देऊळ | आत बाहेरी निर्मळ .... ।। २ ।।
तुका म्हणे धन्य झालो । आज विठ्ठला भेटलो... । । ३ । ।
।।
५ ।।
तुज सगुण म्हणू की निर्गुण रे। सगुण निर्गुण एकू गोविंदु रे .. ।।धृ।।
अनुमाने ना अणूमानेना। श्रुती नेती नेती म्हणती गोविंदु रे ।। १ ।।
तुज स्थळ म्हणू की सुक्ष्म रे । स्थूळ सुक्ष्म एकु गोविंदु रे ।। २ ।।
तुज दृश्य म्हणू की अदृश्य रे । दृश्य अदृश्य एक गोविंदु रे ।। ३ ।।
निवृत्ती प्रसादें ज्ञानदेव बोले । बापरखुमादेवीवरु विठ्ठलु रे।।४ ।।
।।
६ ।।
देह देवाचे मंदिर। आत आत्मा परमेश्वर...।। धृ।।
जशी ऊसात हो साखर । तसा देहात हो ईश्वर।
जसे दुधामध्ये लोणी । तसा देही चक्रपाणी.. । । १ । ।
देव देहात देहात। कां हो जाता देवळात।
तुका सांगे मुढ जना । याच देही तो पाहाना..।। २ ।।
।।
७ ।।
अवघा रंग एक झाला। रंगी रंगला रे श्रीरंग ।। धृ ।।
मी तूं पण गेले वायां । पाहतां तूज पंढरीराया.. । । १ । ।
नाहीं भेदाचें तें काम। पळोनि गेले क्रोध काम ।। २ ।।
देही असोनि विदेही। सदा समाधीष्ट पाहीं ।। ३ ।।
पाहतां पाहणे गेले दूरी। म्हणे चोखियाची महारी ।।४।।
।। ८ ।।
आजि संसार सुफल झाला में माये। देखियेले पाय विठोबाचे ।। धृ ।।
तो मज व्हावा-२ वेळोवेळा व्हावा पांडूरंग.. ।। १ ।।
बापरखुमादेवीवरु न विसंबे सर्वथा । निवृत्तीनें तत्वता सांगितले.. । । २ ।।
।। ९ ।।
आजि सोनियाचा दिनु । वर्षे अमुताचा धनु...
हरि पाहिला रे, हरि पाहिला रे ।।धृ।।
सबाह्य अभ्यंतरी । अवघा व्यापकमुरारी...।। १ ।।
दृढ विटे मन मुळी । विराजिता वनमाळी...।।२ ।।
बरवा संत समागमु । प्रगटला आत्मारामु...।। ३ ।।
कृपासिंधु करुणाकरु । बापरखुमादेवीवरू.. । । ४ । ।
।। १० ।।
अमृताहुनी गोड नाम तुझें देवा । मन माझें केशवा कां बां न घे.. ।। धृ ।।
सांग पंढरीराया काय करूं यासी। कां रूप ध्यानासी न ये तुझे.. । । १ । ।
किर्तनी बैसतां निद्रे नागविलें । मन माझें गुंतले विषयसुखा.. । । २ । ।
हरिदास गर्जती हरिनामाच्या किर्ती। नये माझ्या चित्तीं नामा म्हणे.. ।। ३।।
।। ११ ।।
ऐसियांचे चरण धरा। तेणे देव येतो घरा ।। धृ।।
सांगा सांगा रे कोणासी । शरण जावे संतांपाशी।।१ ॥
संतकृपेने तात्काळ । होते घर ते देऊळ ।। २ ।।
तुका म्हणे अहो देवा । पूर्वजन्मीचा हा ठेवा ।। ३ ।।
।। १२ ।।
साखरेची गोडी जाणे मुंगी माशी। जावे त्याच्या वंशी तेव्हां कळे।। धृ ।।
पाण्यामध्ये मासा झोप घेतो कैसा। जावे त्याच्या वंशा तेव्हां कळे।।१।।
कासवाची पिल्ले दृष्टी होय पृष्टी। जावे त्याचे पोटी तेव्हां कळे ।।२ ।।
तुका म्हणे संत आहेत ते कैसे। आपण तैसे व्हावे तेव्हां कळे ।। ३ ।।
।। १३ ।।
देव इंद्रायणी थांबला। पंढरीचा पांडूरंग आळंदीसी आला।। १ ।।
भक्ती भावाने एकरुप झाला। ज्ञानोबा माऊली तुकाराम ।।२।।
म्हणे मुक्ताबाई चमत्कार झाला। समाधी घेता हात थरथरला । । ३ । ।
एका जनार्दनी इंद्रायणी आठव। उजळूनी निघाले आळंदी हे गांव ।।४ ।।
।। १४ ।।
सर्व सुखाची लहरी । ज्ञानाबाई अलंकापूरी ।। १ ।।
शिवपीठ हें जुनाट । ज्ञानाबाई तेथें मुगुट ।। २ ।।
वेदशास्त्र देती ग्वाही । म्हणती ज्ञानाबाई आई ।। 3 ।।
ज्ञानाबाईचे चरणीं । शरण एका जनार्दनीं । ।४ ।।
।। १५ ।।
आतां आम्हां हेचि काम। वाचें स्मरा राम राम।।धृ।।
ऐसी मोलाचिये घडी । धरुं पायाची आवडी ।। १ ।।
अमृताची खाणी । तेथें ठायी वेचू वाणी । । २ । ।
तुका म्हणे पांडुरंगा । माझ्या जीविच्या जीवलगा।।३।।
।। १६ ।।
कृपेची माऊली । आज मी दृष्टीने पाहिली ।।धृ।।
येणे फिटले अवघे कोडे। देव उभा मागे पुढें ।। १ ।।
कर कटावरी ठेवूनी। विटे उभा जगदोध्दारी ।।२।।
नामा म्हणे विश्वभर । भक्तां देतो अभयकर।। ३ ।।
।। जय जय विठ्ठले। विठ्ठले विठ्ठले रखुमाई। सावळें विठ्ठले रखुमाई ।।
Post a Comment