पांडुरंगाचे अभंग

पांडुरंगाचे अभंग

।। १ ।।

सुंदर तें ध्यान उभे विटेवरी । कर कटावरी ठेवूनियां ।। १ ।। 

तुळसीहार गळां कासे पीतांबर । आवडे निरंतर हेंचि ध्यान ।। २ ।।

 मकरकुंडलें तळपती श्रवणीं । कंठी कौस्तुभमणि विराजित । । ३ । । 

तुका म्हणे माझें हेंचि सर्व सुख । पाहीन श्रीमुख आवडीनें । । ४ । ।

।। २ ।।

राजस सुकुमार मदनाचा पुतळा । रविशशिकळा लोपलिया । । १ । ।

 कस्तुरीमळवट चंदनाची उटी। रुळे माळ कंठीं वैजयंती ।। २ ।। 

मुगुट कुंडलें श्रीमुख शोभलें । सुखाचें ओतिलें सकळही ।। ३।। 

कांसे सोनसळा पांघरे पाटोळा । घननीळा सावळा बाइयांनो ।।४ ॥ 

सकळही तुम्ही व्हां गे एकीसवा । तुका म्हणे जीवा धीर नाहीं । । ५ ।।

।। ३ ।।

सदा माझे डोळा जडो तुझी मूर्ती । रखुमाईच्या पती सोयरिया ।। १ ।।

 गोड तुझें रुप गोड तुझें नाम । देई मज प्रेम सर्व काळ ।। २ ।। 

विठो माउलिये हाचि वर देईं। संचारोनि राहीं ह्रदयीं माझ्या ।। ३ ।। 

तुका म्हणे कांहीं न मागें आणिक । तुझे पायीं सुख सर्व आहे । । ४ । ।

।। ४ ।।

आवडे हें रुप गोजिरें सगुण । पाहतां लोचन सुखावले ।। १ ।। 

आतां दृष्टीपुढें ऐसाचि तूं राहें। जो मी तुज पाहें पांडुरंगा।। २ ।। 

लाचावलें मन लागलीसे गोडी। तें जीवें न सोडीं ऐसें झालें ।। ३ ।। 

तुका म्हणे आम्हीं मागावी लडिवाळी । पुरवावी आळी मायबापा । ४ । ।

।। ५ ।।

राहों आतां हेंचि ध्यान । डोळां मन लंपट ।। १ ।। 

कोंडुकोंडुनि धरीला जीव । देहभावें पूजीन ।। २ ।। 

होईल येणें कळसा आलें। स्थिरावलें अंतरीं ।। ३ ।

तुका म्हणे गोजिरिया । विठोबा पायां पडों द्या ।।४ ॥

।। ६ ।।

अनंत लावण्याची शोभा। तो हा विटेवरी उभा । । १ । ।

 पितांबर माळ गांठी । भाविकांसी घाली मिठी ॥२ ॥ 

त्याचे पाय चुरी हातें । कष्टलीस माझे माते ।। ३ ।। 

आवडी बोलें त्यासी । चला जाऊं एकांतासी ।।४।। 

ऐसा ब्रह्मींचा पुतळा । दासी जनी पाहे डोळां । । ५ । ।

।। ७ ।।

आत्मा सकलांचा श्रीहरि। तो हा उभा पंढरपूरी...।।धृ।। 

म्हणोनियां देव येती । दर्शना ऋषींच्या संगती ।। १ ।। 

प्रतिवर्षी उपासक। येती यात्रे संतादिक ।। २ ।। 

निळा म्हणे त्रैलोक्यदाता। विठो लक्ष्मीच्या भर्ता ।।३ ॥

।। ८ ।।

दीनांची माउली । आणि म्यां देखिली ।। १ ।। 

कटी ठेवूनिया कर । उभी राहे विटेवर ।। २ ।। 

मुगुट रत्नांचा साजिरा। वरी मोतियांचा तुरा।।३।।

 रुप लावण्य गोजिरें । ह्रदयीं पदक साजिरें ।।४।। 

कासे पिवळा पितांबर। चरणीं ब्रिदाचा तोडर ।।५॥ 

भक्तां कृपेची सावली। नामा वंदी पायधुळी ।। ६ ।।

।। ९ ।।

देवाचिये व्दारीं उभा क्षणभरी । तेणें मुक्तीचारी साधियेल्या ॥ | १ || 

हरिमुखें म्हणा हरिमुखें म्हणा । पुण्याची गणना कोण करी ।। २ ।। 

असोनि संसारी जिव्हे वेगु करी । वेदशास्त्र उभारी बाहया सदा ||३|| 

ज्ञानदेव म्हणे व्यासाचिये खुणे। व्दारकेचे राणे पांडवाघरी । ।४ ।।

।। १० ।।

प्रेमाचा पुतळा पांडुरंग सावळा । उभा तो देखिला भीमातटीं ।। १ ।।

कर कटावरी पाऊलें साजिरीं । शंख चक्र करीं मिरवतसे ।। २ ।। 

योगियांचा राणा गोपीमोहन कान्हा । भक्तिचा आदणा घरोघरी ।। ३ ।।

 बंका म्हणे ऐसा कृपेचा कोवळा । पाळी भक्तलळा प्रेमासाठीं । । ४ । ।

।। ११ ।।

विटेवरी ठाकले उध्दराया जना ।

समचरण तुझे देखिले म्यां । सावळ्या विठ्ठला ।। धृ।। 

सद्गुरु कृपेने फिटले पारणे। आता येणे जाणे नाही जिवा।। १ ।। 

चंद्रभागे तीरी पताकांचे भार। मिळाले अपार संतजण ।। २ ।। 

नाचती वैष्णव गर्जती वैष्णव । सकळही देवा वंदितसे । । ३ । । 

संतसंगतीने बहुपूण्य लाभे। दास म्हणे जना वंदिती पाय।।४ ।।

।। जय जय विठोबा रखुमाई। जय जय विठोबा रखुमाई ।।

।। जय जय विठ्ठले। विठ्ठले विठ्ठले रखुमाई। सावळें विठ्ठले रखुमाई ।।

---

 आमचा लेख कसा वाटलं हे आम्हाला कंमेंट द्वारे नक्की कळवा 

|| धन्यवाद ||