रुपावली
।। १ ।।
रुप पाहतां लोचनी । सुख झाले वो साजणी ।। १ ।।
तो हा विठ्ठल बरवा। तो हा माधव बरवा।।२ ।।
बहुत सुकृताची जोडी। म्हणोनी विठ्ठली आवडी ।। ३ ।।
सर्व सुखाचे आगर। बाप रखुमादेवीवरु ।।४।।
।। २ ।।
रुपीं जडले लोचन। पायीं स्थिरावलें मन ।।१।।
देहभाव हरपला । तुज पाहतां विठ्ठला । । २ । ।
कळों नेदी सुखदुःख । तहान हरपली भूक ।। ३ ।।
तुका म्हणे नोव्हे परती। तुझ्या दर्शनें मागुती ।।४ ।।
।। ३ ।।
रुपीं गोवियेलें चित्त । पायीं राहिलें निश्चिंत ।। १ ।।
तुम्हीं देवा अवघेचि गोमटे । मुख देखतां दुःख न भेटे ।। २ ।।
झाली इंद्रियां विश्रांति । भ्रमतां पीडित होती ।। ३ ॥
तुका म्हणे भेटी । सुटली भवबंदाची गांठी ।।४।।
।। ४ ।।
रुप सांवळे सुकुमार । गळा शोभे तुळशीं हार ।। १ ।।
तो हा पंढरीचा राणा । न कळे योगियांच्या ध्याना । । २ ।।
पिवळा पीतांबर वैजयंती। माथां मुकुट शोभे दीप्ती ।। ३ ।।
एका जनार्दनी ध्यान । विटे पाऊले समान ।।४।।
।।
५ ।।
देखोनियां तुझ्या रुपाचा आकार । उभा कटीं कर ठेवूनियां । । १ । ।
तेणें माझ्या चित्ता झालें समाधान। वाटतें चरण न सोडावे ।। २ ।।
मुखें गातों गीत वाजवितों टाळी। नाचतों राउळीं प्रेमसुखें ।। ३ ।।
तुका म्हणे केलें तुझ्या नामापुढें । तुच्छ हें बापुडें सकळही ।।४ ।।
।।
६ ।।
तुझे रुप पाहता देवा । झाले सुख झाले माझ्या जीवा ।। धृ । ।
हे तो वाचे बोलविना । काय सांगो नारायणा ।। १ ।।
जन्मोजन्मीचें ते सुकृत। तुझे पायी रमे चित्त ।।२।।
करी योगाचा हा अभ्यास । तेथें तुझा निज ध्यास ।। ३।।
तुका म्हणे भक्त । गाऊं गोड हरिचे गीत ।।४।।
।।
७ ।।
तुझ पाहातां सामोरी। दृष्टि न फिरे माघारी ।। १ ।।
माझे चित्त तुझिया पायां। मिठी पडली पंढरीराया ।। २ ।।
नव्हे सारितां निराळें। लवण मेळवितां जळे।।३ ।।
तुका म्हणे बळी। जीव दिला पायांतळीं ।।४।।
।। ८ ।।
सांवळे सुंदर रूप मनोहर। राहो निरंतर ह्रदयीं माझे ।। १ ।।
आणिक कांहीं इच्छा आम्हां नाहीं चाड । तुझें नाम गोड पांडुरंगा । । २ । ।
जन्मोजन्मीं ऐसें मागितलें तुज। आम्हांसी सहज द्यावें आतां ।। ३ ।।
म्हणे तुज ऐसें जी दयाळ । धुंडितां सकळ नाहीं आम्हां ।।४ ॥
।। जय जय रामकृष्ण हरी। जय जय रामकृष्ण हरी।।
Post a Comment