रुपावली

 रुपावली




।। ।।

रुप पाहतां लोचनी । सुख झाले वो साजणी ।। १ ।। 

तो हा विठ्ठल बरवा। तो हा माधव बरवा।।२ ।। 

बहुत सुकृताची जोडी। म्हणोनी विठ्ठली आवडी ।। ३ ।। 

सर्व सुखाचे आगर। बाप रखुमादेवीवरु ।।४।।


।। ।।

रुपीं जडले लोचन। पायीं स्थिरावलें मन ।।१।। 

देहभाव हरपला । तुज पाहतां विठ्ठला । । २ । ।

कळों नेदी सुखदुःख । तहान हरपली भूक ।। ३ ।। 

तुका म्हणे नोव्हे परती। तुझ्या दर्शनें मागुती ।।४ ।।


।। ।।

रुपीं गोवियेलें चित्त । पायीं राहिलें निश्चिंत ।। १ ।। 

तुम्हीं देवा अवघेचि गोमटे । मुख देखतां दुःख न भेटे ।। २ ।। 

झाली इंद्रियां विश्रांति । भ्रमतां पीडित होती ।। ३ ॥

तुका म्हणे भेटी । सुटली भवबंदाची गांठी ।।४।।


।। ।।

रुप सांवळे सुकुमार । गळा शोभे तुळशीं हार ।। १ ।। 

तो हा पंढरीचा राणा । न कळे योगियांच्या ध्याना । । २ ।। 

पिवळा पीतांबर वैजयंती। माथां मुकुट शोभे दीप्ती ।। ३ ।। 

एका जनार्दनी ध्यान । विटे पाऊले समान ।।४।।


।। ५ ।।

देखोनियां तुझ्या रुपाचा आकार । उभा कटीं कर ठेवूनियां । । १ । । 

 तेणें माझ्या चित्ता झालें समाधान। वाटतें चरण न सोडावे ।। २ ।। 

मुखें गातों गीत वाजवितों टाळी। नाचतों राउळीं प्रेमसुखें ।। ३ ।। 

तुका म्हणे केलें तुझ्या नामापुढें । तुच्छ हें बापुडें सकळही ।।४ ।।


।। ६ ।।

तुझे रुप पाहता देवा । झाले सुख झाले माझ्या जीवा ।। धृ । । 

हे तो वाचे बोलविना । काय सांगो नारायणा ।। १ ।। 

जन्मोजन्मीचें ते सुकृत। तुझे पायी रमे चित्त ।।२।। 

करी योगाचा हा अभ्यास । तेथें तुझा निज ध्यास ।। ३।। 

तुका म्हणे भक्त । गाऊं गोड हरिचे गीत ।।४।।


।। ७ ।।

तुझ पाहातां सामोरी। दृष्टि न फिरे माघारी ।। १ ।। 

माझे चित्त तुझिया पायां। मिठी पडली पंढरीराया ।। २ ।। 

नव्हे सारितां निराळें। लवण मेळवितां जळे।।३ ।।

तुका म्हणे बळी। जीव दिला पायांतळीं ।।४।।


।। ।।

सांवळे सुंदर रूप मनोहर। राहो निरंतर ह्रदयीं माझे ।। १ ।। 

आणिक कांहीं इच्छा आम्हां नाहीं चाड । तुझें नाम गोड पांडुरंगा । । २ । । 

जन्मोजन्मीं ऐसें मागितलें तुज। आम्हांसी सहज द्यावें आतां ।। ३ ।। 

म्हणे तुज ऐसें जी दयाळ । धुंडितां सकळ नाहीं आम्हां ।।४ ॥


।। जय जय रामकृष्ण हरी। जय जय रामकृष्ण हरी।।



 आमचा लेख कसा वाटलं हे आम्हाला कंमेंट द्वारे नक्की कळवा 
|| धन्यवाद ||

No comments

Powered by Blogger.